PRILOG POZNAVANJU KAPACITETA PAŠNJAKA NA ZELENGORI
DOI:
https://doi.org/10.54652/rsf.1954.v3.i4-5.328Sažetak
Planinski pašnjaci u FNR Jugoslaviji imaju veliki značaj za letnu ishranu stoke. Na nekim jugoslavenskim planinama stoka pase cak i zimi (na Giljevi-Pešter do kraja januara). Redovno stoka ostaje na planinama 3-4 (2-6,5) letnja meseca. Dužina pašnjačkog perioda zavisi od položaja planine, geografske širine, nadmorske visine i vremena. Radi đubrenja okućnica i oranica stočari se ujesen rano vraćaju s nekih planina, bez obzira na vreme i pašu, koje eventualno još ima na planini.
Na Zelengori stoka pase 2-4 meseca, na Kopaoniku 3 meseca, na Sinjavini 3-5, na Dinari 3, na Vlašiću 3-5, na Šarplanini 3.5, na Prokletijama 2-3,5, na Galičici 6-6,5 meseci.
Pod planinskim pašnjakom u katastar su uneti i prostrani kamenjari s veoma oskudnom vegetacijom. Takvih pašnjaka ima na Zelengori i na mnogim planinama u FNRJ. Ovo treba imati u vidu, jer se često kalkulisalo sa većim prinosima nego što se mogu dobiti na ovakvim tipovima pašnjaka.
Bosanskohercegovačke planine imaju specifičan značaj za stočarstvo Hercegovine i Dalmacije. Na ovim planinama stoka se prehrani preko leta i skloni od letnjih vrućina. U Donjoj Hercegovini, kod dosadašnjeg primitivnog načina držanja stoke, ne postavlja se kao akutno pitanje zimske ishrane ovaca. Stočari iz srezova čapljinskog i stolačkog ne računaju za zimu više od 2-3 kg sena po ovci. Usled blage zime i visoke vlažnosti vazduha, vegetacija ovde prestaje kratko vreme i retki su dani da istoka nije na ispaši. Ali, oskudni pašnjaci ne daju stoci ni uzdržnu hranu i ona zimi troši rezerve prikupljene na planini. Među bosanskohercegovačkim planinama Zelengora zauzima jedno od prvih mesta po prostranstvu, obilju paše i broju stoke koja na njoj letu je. Zelengorom še od davnina koriste Humnjaci i Rudinjani.
Prilikom putovanja na Zelengoru u aprilu i septembru 1952 god. smo od Humnjaka, Rudinjana i meštana uzeli podatke o katunima, kolibarima, o broju i vrstama stoke koja je neposredno pred rat izlažila na planinu, o načinu, iskorišćavarija planine, kao i o promenama nastalim za vreme rata i posle oslobođenja. Podatke iznosimo s ciljem da posluže za orijentaciju kod izrade privrednih planova i kod dodeljivanja ovih pašnjaka na korišćenje.
References
Batinica D. - Maksimović D. Prilog poznavanju naših planinskih sijena. Sijena sa područja Kalinovik - Zelengora (rukopis),
Cvijić J. Balkansko Poluostrvo, knj. prva Zagreb 1922
Dedijer J.- Grdić V. Glacijalni tragovi na Zelengori, Glas SAN LXXX str. 169-189
Drecun V. Prilog poznavanju pašnjaka na Galičici, Arhiv Min. poljoprivrede god. VI sv. 14 Beograd 1939
Đikić S. Uređenje planinskih pašnjaka. Narodni šumar br. 3-4 str. 110 -133 Sarajevo 1954
Filipović S. Dinarske Planine, Zagreb 1933
Krstić Đ. Problemi planinskih pašnjaka, Pregled br. 2 str. 147 -133 Sarajevo 1954 ,
Lutovac M. Stočarstvo na severoistočnim Prokletijama, Posebna izdanja Geografskog društva, Beograd 1933
Popović J. Ljetni stanovi (katuni) na Zelengori, Glasnik Zemaljskog muzeja u Bosni i Hercegovini. sv. XL str. 167 -186 Sarajevo 1928
Protić Đ. Hidrobiološke i planlkton atuidije na jezerima Bosne i Hercegovine, Glasnik Zemikljskog muzeja sv. XXXIX Sarajevo 1927
Z d a n o vs k i N. Opskrpba vodom u planinskom stočarstvu, Veterinaria god. I br. 3-4 str, 185-229 Sarajevo 1952